Kościół pw. Świętej Trójcy
Najstarszy
kościół we wsi istniał już w 1330 r., był poświęcony Nawróceniu św. Pawła. Około 1600 r. wieś
ogarnęła reformacja, a kościół przejęli luteranie, ponieważ parafia katolicka
przestała istnieć. W ręce katolików
kościół wrócił w latach 1672 – 1682, by w latach 1682 – 1746 przejść na rzecz
ewangelików. W 1746 r. kościół już na
stałe stał się katolicki. Swoje zasługi w ramach kontrreformacji miał szaryski
żupan Žigmund Szinyei-Merse. Początkowo gotycka
budowla z nawą wzdłużną i poligonalnym prezbiterium została przebudowana w
1851 r. w stylu klasycystycznym. Od 1746 r. zmieniono
także patrona kościoła, nadając mu współczesne wezwanie Najświętszej Trójcy, o
co mieszkańcy zwrócili się do papieża Piusa VI. Kościół był w XX w. kilkakrotnie odnawiany.