Kościół pw. Świętej Trójcy
Najstarszy kościół we wsi istniał już w 1330 r., był poświęcony Nawróceniu
św. Pawła. Około 1600 r. wieś ogarnęła reformacja, a kościół przejęli
luteranie, ponieważ parafia katolicka przestała istnieć. W ręce
katolików kościół wrócił w latach 1672 – 1682, by w latach 1682 – 1746 przejść
na rzecz ewangelików. W 1746 r. kościół już na stałe stał się katolicki.
Swoje zasługi w ramach kontrreformacji miał szaryski żupan Žigmund
Szinyei-Merse. Początkowo gotycka budowla z nawą wzdłużną
i poligonalnym prezbiterium została przebudowana w 1851 r. w stylu
klasycystycznym. Od 1746 r. zmieniono także patrona kościoła, nadając mu
współczesne wezwanie Najświętszej Trójcy, o co mieszkańcy zwrócili się do
papieża Piusa VI. Kościół był w XX w. kilkakrotnie odnawiany.