Kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa

Oryginalny kościół z pałacem jak i duża część wsi uległy zniszczeniu podczas powodzi i trzęsienia ziemi w 1813 r. Klasycystyczny kościół na rzucie krzyża łacińskiego wybudowano w 1844 r. Został odnowiony i odmalowany w 1921 r. Jest to jednonawowy kościół z wielobocznym prezbiterium oraz wieżą wybudowaną jako część fasady. Wnętrze wieńczą sklepienia pruskie z pasami, które opierają się na gzymsach pilastrów. Na zachodniej stronie wznosi się murowany chór, na jego balustradzie znajduje się obraz z napisem mówiącym o zniszczeniu starego kościoła i pałacu podczas trzęsienia ziemi i powodzi w 1813 r. Obraz został odnowiony w 1921 r. Bryła kościoła została wybudowana w stylu późnoklasycystycznym, posiada okna termalne (dioklecjańskie), rustyki narożne i lizeny. Boczny ołtarz św. Katarzyny Aleksandryjskiej jest klasycystyczny, obraz świętej pochodzący z 1858 r. namalował V. Klimkovič. Boczny ołtarz św. Jana Nepomucena, pendant poprzedniego, z obrazem świętego prawdopodobnie także autorstwa V. Klimkoviča. Tabernakulum z rzeźbami cherubinów jest klasycystyczne z początku XIX w., umieszczone zostało wtórnie. Kielich, cyborium i krucyfiks J. Szilassyiego pochodzą z 1785 r.